King Lear is een stuk van extremen. Aan de ene kant oprechte liefde en trouw en aan de andere kant monsterachtig egoïsme en onmenselijke wreedheid. Van zijn macht ontdaan, moet Lear een weg afleggen van waan naar wijsheid. Pas dan wordt zijn blik helder genoeg om het echte van het onechte te onderscheiden. Een tragische held die ondanks alles zeer indrukwekkend is.
Hoe zouden trouwens de meesten van ons gereageerd hebben op een spelletje, waarin de prijs niets minder dan een koninkrijk is?